Voor mij is al werkend reizen, een kans om mijn leven overzichtelijk te maken en in balans te brengen. Om mijn energie te besteden aan die dingen die ik belangrijk vind: het bouwen aan een duurzame samenleving. Het thuiswerken heeft laten zien dat het kan, maar de omschakeling duurde lang en gaat niet vanzelf. Lees hier wat mij drijft! …
Lees verderWerkend Reizen: waarom een Digital Nomad Lifestyle?
Digital Nomads of Digitale nomaden zijn personen die het internet gebruiken om hun werk locatie-onafhankelijk uit te voeren. Ze leven een “nomadisch” bestaan door veel te reizen en op die manier gebruik te maken van hun flexibele manier van werken en geld verdienen. Doordat een degelijke internetverbinding slechts een van de weinige noodzakelijkheden is voor hun beroep, kunnen ze vrijwel vanaf elke plek werken.
Bron: Wikipedia
Mijn Waarden
In traditionele bedrijven binnen de nogal conservatieve bouwsector, is maar zeer weinig ruimte voor research en innovatie. De nadruk ligt op het maken van ‘facturabele uren’, ofwel uren bedoeld om omzet te maken. Maar geld verdienen is voor mij slechts een bijzaak: geld heb je nodig om je leven te bekostigen, maar voor mij is het niet meer dan een middel. Geen doel op zich, maar een middel dat je kunt gebruiken om een ander doel te bereiken.
In al die tijd dat ik voor werkgevers heb gewerkt, is het mij nooit duidelijk geworden waar al die omzet en dat rendement van mijn werk dan precies voor gebruikt werden. Welk doel werd ermee nagestreefd? Heeft mijn werk bijgedragen aan een duurzamere samenleving? Aan het verkleinen van de grote sociale ongelijkheid? Aan het bestrijden van klimaatverandering? Aan innovatie? Wat is nu die toegevoegde waarde van mijn harde werk geweest?
Alleen geld verzamelen brengt ons niet verder: en stilstand is achteruitgang.
Zinloosheid
Het laat al jaren een gevoel van zinloosheid achter: ben ik als werknemer dan alleen op de wereld om het pensioen of die Tesla van m’n baas te betalen? En die enorme uitdagingen waar Nederland voor staat dan?
Mijn kracht ligt juist in een unieke out-of-the-box denkwijze, het lef om groot te dromen en mijn vermogen tot omdenken. Daarmee ben ik juist iemand die in staat is om met nieuwe oplossingen te komen voor de uitdagingen waar Nederland voor staat. De afgelopen jaren ben er helaas achter gekomen dat organisaties die kracht niet weten te benutten en mij als werknemer steeds weer op de verkeerde plek – en voor het verkeerde doel – inzetten.
Het grote Thuiswerk-experiment
De COVID-pandemie, de daaropvolgende lockdown en het thuiswerken, hebben laten zien dat werken (in algemene zin) ook anders kan.
De eerste maanden thuiswerken waren voor mij een verademing: ik kon ongestoord mijn werk doen! Zonder dat er steeds iemand (al dan niet zinvol) aan m’n bureau stond, zonder dat je dat telefoongesprek van je collega moet volgen, zonder dat je afgeleid wordt door dat werkoverleg tussen die twee andere collega’s. Ik merkte ook dat iedereen ineens in míjn tempo gingen werken en ik niet meer op m’n tenen hoefde te lopen.
Ademen
Het gevolg was dat de druk even van het werk af ging en ik me beter kon concentreren op dat wat ik moest doen. Ik kon de tijd nemen problemen echt op te lossen in plaats van de zoveelste quick-fix. En ik kon zelfs af en toe tijd maken voor een stukje innovatie, een brainstorm of een gedachtenexperiment, waar ik juist zoveel energie van krijg!
Ik kon weer nadenken en ademen, in plaats van elke keer maar weer brandjes te moeten blussen en met de waan van de dag bezig te moeten zijn.
Ik had weer de controle over mijn werk.
Maar Toen…
Maar geleidelijk aan werden de lockdowns afgeschaald en gingen we weer verder waar we gebleven waren. Want collectief leren duurt langer dan één pandemie… Alle afleidingen, de druk en het gestress kwamen weer terug. In veelvoud, want die ‘achterstand’ door de pandemie moesten ingelopen worden…
Toen kwam de klap: een derde bijna-burn-out…
Terugkijkend over de afgelopen negen jaar moet ik constateren dat ik bij vier werkgevers heb gewerkt en dat ik drie keer op de rand van een burn-out heb gestaan, omdat ik mijn energie steeds maar weer in het verkeerde werk moet stoppen…
Van Thuiswerken naar ‘Werken op Afstand’
Het thuiswerken heeft mij er weer aan herinnerd dat er meer uit mijn handen (en mijn hoofd!) komt, als ik ongestoord, geconcentreerd en gestructureerd kon werken. Als ik op de juiste plek ingezet wordt.
De afgelopen twee jaar hebben mij ook laten zien hoe inefficiënt mijn werkende leven in elkaar zat. Met mijn vaste baan verdiende ik 40% meer dan wat ik nodig had voor het leven dat ik wilde hebben, terwijl het me meer energie kostte dan ik kon opbrengen zonder op te branden. Elke week was ik mijn energie aan het verspillen – en daarmee mijn creativiteit – met omzet maken.
Ik kon mijn unieke kwaliteiten niet inzetten in het helpen oplossen van de enorme opgave waar we voor staan: de transitie naar een meer duurzame wereld, reconnecting to nature.
Nu Het Omdenken
Dat moet toch ook anders kunnen?
Als ik als zelfstandige hetzelfde netto uurloon kan verdienen als in loondienst, kan ik dan door minder ‘facturabele’ uren te werken ook minder energie verspillen en minder stress ervaren? Kan ik dan weer gaan werken zoals ik dat graag doe?
En belangrijker nog: als ik mijn inkomen eenmaal verdiend heb, kan ik de tijd die ik overhoud dan vrijmaken voor research en innovatie, waar ik juist zoveel energie uithaal?
Het thuiswerken heeft ook laten zien dat veel werkzaamheden prima op afstand uitgevoerd kunnen worden, en dat face-to-face vergaderingen echt niet altijd nodig zijn. En niet alleen aan mij, maar ook aan mensen die eerder nog sceptisch waren.
Nieuwe Balans
Voor mij is al werkend reizen, daarom een kans om mijn leven overzichtelijk te maken en in balans te brengen, waar me dat in het ’traditionele’ Nederlandse huisje-boompje-beestje-baantje-leven niet lukt.
Het biedt mij een kans om meer tijd te maken voor die dingen die mij energie geven, om daarna weer dingen te kunnen doen die mij energie kosten maar wel noodzakelijk zijn. Zo denk ik innovatie en het verdienen van een inkomen, hand in hand te kunnen laten gaan.
Het eerste resultaat is er al:
Ik heb een 4D Uitvoeringsmodel voor aannemers ontwikkeld waarmee zij bouwfouten en vertragingen kunnen beperken.
Back-to-Basics
En-passant maak ik zo meer ruimte voor mijn passies zoals het ontdekken van de vrije natuur en mijn hobby’s kamperen en hiken. Maar juist ook voor zaken waar niet direct een inkomen aan verdiend kan worden zoals research en innovatie binnen mijn werkveld.
Ik hoop door rond te reizen meer in verbinding met de natuur te kunnen staan. Helaas kan dat niet meer in Nederland omdat onze zucht naar ‘meer’, diezelfde natuur tot de rand van de afgrond heeft gebracht. Ik wil op zoek gaan naar een manier van leven die bij míj past, in plaats van me steeds te moeten aanpassen aan het competitieve Nederland: dus minder materialistisch, minder gestress, minder gedoe om geld en minder gereguleerd.
Minder overgeleverd aan de grillen van de commercie, van adverteerders en van het kapitalisme, en weer back-to-basics: wat heb ík nu nodig voor een gelukkig leven?
Normal is getting dressed in clothes that you buy for work and driving thought traffic in a car that you are still paying for – in order to get to the job you need to pay for the clothes and the car, and the house you leave vacant all day so you can afford to live in it
Ellen Goodman
Waanzin toch?
Vind ik wel, daarom draait deze levensstijl voor mij vooral ook om het doorbreken van patronen. Om mijzelf uit te dagen, en een leven te vinden dat beter bij mij past. Het gaat om omdenken en hérontdekken.
De ‘Bijvangst ‘ van Omdenken…
Die overstap heeft ook automatisch geleid tot andere voordelen:
- Ik wek het grootste deel van mijn eigen elektriciteit op met de zonnepanelen op m’n dak en ik verbruik veel minder gas omdat ik niet een heel huis hoeft te verwarmen.
- Ik leef gezonder omdat ik veel meer lopend doe en omdat ik die gebieden opzoek waar ik ook lekker in de bergen kan hiken: gemiddeld loop ik nu geen 5.000, maar 9.500 stappen per dag!
- Ik leef bewuster omdat ik maar weinig opbergruimte heb om van alles mee te nemen dus koop ik alleen dat wat ik nodig heb. En zelfs dat soms niet eens, omdat ik me eerst afvraag hoe ik ook zonder kan.
- Ik ben me bewuster van mijn online surfgedrag: omdat ik maar een beperkte databundel heb, dat scheelt weer in dataverkeer en dus elektriciteitsverbruik bij datacenters.
- Ik kom op veel meer plekken en ontmoet veel meer mensen die dingen ook weer anders doen, waardoor ik weer geprikkeld word om nog iets verder te gaan. Zo kwam ik iemand tegen met een demontabele windmolen op z’n dak: in zijn woorden “als de zon niet schijnt, waait ’t wel!”. Top idee!
- En omdat ik in een camper reis die 90% kleiner is dan mijn appartement thuis, scheelt me dat ook nog eens veel tijd aan opruimen en schoonmaken!
… is een Duurzamer leven!
Voetnoot: De researcher in mij beseft natuurlijk dat de voordelen hierboven nogal subjectief en niet echt meetbaar zijn.
En iets waar ik nog geen oplossing voor heb is de diesel die mijn bus verbruikt, want elektrische campers zijn nou niet bepaald betaalbaar…
Wordt vervolgd…
