Aankomst in KL
Daar zit ik dan, alleen, in een wildvreemde stad genaamd Kuala Lumpur. Of in mijn geval: halverwege op weg naar het einde van de wereld. Snel de tas uitgepakt en meteen gedoucht, daarna stilte. Heerlijk. Weg van de drukte van de stad, het vliegveld, het eeuwige geruis van de vliegtuigmotoren. Lekker even alleen met m’n eigen gedachten. Nog beter: die zijn er even niet.
Het is wel Wennen…
Vrijdagavond lekker een stukje gewandeld naar Bukit Bintang een wijkje met veel restaurants en cafeetjes. Lekker gegeten voor weinig geld en leuke dingen gezien. Ik moet wel nog flink wennen aan het backpacken. Dat is toch een wat meer losse levensstijl. Daarna nog een stukje doorgelopen naar de Petronas Twin Towers. Wat een spektakel van architectuur en licht. Geweldig om die enorme toren aan te kunnen raken. Ik ben er niet in geweest.
Zaterdag naar het botanische park geweest met een orchideeën park en veel verschillende plantensoorten. ’s Avonds een leuk groepje mensen ontmoet. Twee meiden, Eva en Mona, uit Oostenrijk die in Bangkok studeren en hun vriend Kasper uit Slovenië. Samen met de Oostenrijker Sasha hebben we een poosje Uno zitten spelen. Later kwam er nog een jongen uit Zwolle bij zitten, Robin. Nog een beetje Hollands zitten praten. Rond 2:00u naar bed gegaan, toen ik niet in slaap kwam. Gisteren was daarom een slechte dag: weinig slaap gehad en ik kwam erachter dat ik een transitvisa voor Australië nodig heb om over te stappen. Natuurlijk kon ik daar niet meer aankomen, dus heb ik drie uur lang m’n vluchten om zitten boeken. Dat heeft me veel geld gekost… Learn from it, move on.
’s Middags maar rustig aan gedaan, beetje kleding gewassen en een tukje gedaan. ’s Avonds een poos staan praten met Sam en Morgan uit Engeland en Wales, dat onderscheid vonden ze nogal belangrijk… Zij kwamen net uit Hongkong waar ze vanwege een tyfoon niet eerder weg konden. Toffe jongens. Daarna nog snel een hapje gaan eten langs de Jalan Sultan. Daar staan allemaal kleine tentjes met streetfood. Heerlijke kebabs gegeten. Daarna op tijd naar bed om wat slaap in te halen.
Vandaag naar de Batu Caves met Eva, Mona en Kasper, gezellig. De grotten zijn niet zo bijzonder maar de hindoetempel die erin gemaakt is maakt het zeker de moeite waard. We waren er niet zo lang. Ik vond het moeilijk m’n weg in dat groepje te vinden. Mona is een leuke meid maar ik weet niet goed hoe ik daarmee om moet gaan… Kasper is erg ingetogen en wat stil. Ik vond het moeilijk hoogte te krijgen hoe hij het beleefde. En Eva heeft zo af en toe wel leuke verhalen, hoewel ik het moeilijk vind ze te volgen. Ik moet nog echt wennen aan het backpacken, het Engels spreken en de accenten van iedereen. It comes with the territory.
