Uitdagingen zijn er om te overwinnen

leestijd: 3 minuten


Mount Victoria

Gisteren en vandaag waren koude dagen. De temperatuur zakt tot een graad of 12 overdag, het regent een beetje. Ik begin wel een beetje te wennen aan het backpacken, hoewel ik natuurlijk nog lekker in m’n geboekte kamertje in m’n warme hostelletje slaap. Het eten wordt al beter en ik heb het gevoel dat ik me wat meer op m’n gemak voel. De eerste dagen waren toch wat onwennig. Dat is ook niet raar natuurlijk, aangezien ik voor mezelf moet zorgen. Toch voelt die vrijheid wel erg goed!

Gisteren een lekkere lange hike gedaan naar Mount Victoria. Vanaf de noordzijde was de klim erg steil. Vaak had ik met een paar meter lopen al weer een uitzicht over de huizen waar ik net nog langs op liep. Na een paar minuten keek ik al uit over de haven van Wellington en met een half stond ik boven. Het valt me op dat ik vaak dezelfde mensen tegenkom. Zo kom ik al twee dagen hetzelfde meisje tegen, dat op de een of andere manier steeds dezelfde ideeën heeft als ik. Ik moet de volgende keer toch eens hoi gaan zeggen…


Uitdagingen

Het val nog niet mee om contact te leggen met andere reizigers. Het hostel is veel groter dan dat in KL waardoor ik het minder persoonlijk vindt. Het is ook te makkelijk jezelf af te zonderen. Veel mensen doen dat ook. Het bed tegenover mij wordt door de bewoonster volgens mij meer als kantoor dan als bed gebruikt. Ik heb haar een paar keer aangesproken, maar ik krijg niet het gevoel dat ze graag een praatje maakt. Prima natuurlijk, iedereen reist natuurlijk op zijn of haar eigen manier, maar ik moet toch wel bekennen dat ik wel nieuwsgierig ben naar haar manier van reizen…

Ik heb me vandaag ook wat afzijdig gehouden. Ik ben een paar uur aan het werk geweest, gewoon wat technische detaillering voor de woning waar ik met Robin aan werk. Toen m’n wifi-tijd op was ben ik op zoek gegaan naar een wifi-café en heb ik nog wat verder gewerkt. Die verbinding is nog wel een dingetje: als je onderweg bent besef je pas hoeveel data je wel niet gebruikt. Ik heb eergisteren een prepaid simkaartje met 500mb gekocht, maar ik heb er nog maar 150mb van over en ik deed het al zuinig aan…. Daar moet ik echt een betere oplossing voor vinden want elke paar dagen 19 bucks aftikken is geen optie….

Vanavond een poosje zitten praten met Connie uit Maleisië. Zij vond het leuk om te horen dat ik daar net geweest was, ook al was ze er zelf al 35 jaar niet meer terug geweest. Ze woont in Sydney en reist veel. Ze was vandaag net op tijd geweest om een ferry ticket naar Picton voor morgen te kopen en nu had ze hals over kop bij ons ingecheckt. Volgens mij was dat wel tekenend voor haar manier van reizen, en die van haar dochter trouwens. Ze is hier voor 16 dagen en reist morgen door met een huurauto. Dat is voor mij ook best een aardig idee, ware het niet dat het me met 50 dollar per dag iets te prijzig is.


What’s Next?

Ik ben zelf ook een gaan kijken hoe ik na Wellington verder kan gaan. Het reisvirus begint steeds meer houvast te krijgen dus ik denk dat ik eerst eens een poosje rond ga trekken. Dit hostel is een tikje te groot voor mijn idee, het is me wat te onpersoonlijk. Ik houd van de wat meer kleinschalige woonkamer-variant. Woensdag eindigt mijn boeking hier, misschien dat ik een ander hostel in Wellington boek, dan kom ik misschien wat andere mensen tegen en kan ik een andere buurt verkennen. Ik kwam een foldertje tegen van een flexbus waarmee je een x-aantal uren kunt boeken en zo kunt rondreizen. Een soort hop-on-hop-off bus. Misschien is dat wel iets: Klein tentje kopen, slaapmatje erbij en een ticket boeken en van camping naar camping reizen. Morgen moet ik eens kijken of die bussen ook ’s nacht rijden….